نصب العینی از جنس قرائت
جمعه, ۲۹ آبان ۱۳۹۴، ۱۲:۵۸ ق.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و الحمدلله ربّ العالمین
من با هر با خواندن تو شکاف برمی دارم و وسعت وجود می یابم و تمام وجودم به اذن و اراده تو سجده می شود. سجده ای که تجلی ظرف وجودی من است برای لبریز شدن از تمام سختی هایی که مرا به ملاقات تو برساند. ملاقاتی که مرا مسرور از اهلی می کند که با تو تعریف می شود.
من هر روز و هر ساعت و هر لحظه با محاسبه خود فریادی می شوم تا بدانم که تو بینای منی و هر لحظه من تسلیمی است برای تصدیق حقیقت تو
شفق و لیل و قمر جلوه ظرف وجودی من است که تمام نداشته هایم را جمع می کنم و می خواهم تجلی نور تو باشم تا طبقی در طی طبقی دیگر به تو برسم
پروردگارا تو می دانی که ظرف وجودم تهی از تجلی ایمانی است که نصب العین تمام لحظه هایم باشد اما تمام نداشته هایم را متجلی می کنم به قرائت قرآن و همه وجودم می شود تلاش برای سجده ای که تجلی ایمان و عمل صالح باشدمشقی از ختم مفهومی دوشنبه ها. سوره مبارکه انشقاق
- ۹۴/۰۸/۲۹