صحف مکرمه
سه شنبه, ۱ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۰۹:۳۷ ق.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
تو در چشم خدا صحف مکرمه هستی که قرآن
را فرستاد که روی تو نوشته شود و ذکر یعنی تو که صفحه ای نفیس هستی که اگر نبودی
خدا نگاشته شدن و حک شدن قرآن را در سینه تو نمی خواست.
خدا قرآن را به ناپاک عرضه
نمی کند، الا این که امید به پاک شدن آن داشته باشد. خدا کلمه خود را در جایی که
بروز نداشته باشد مصرف نمی کند. خدا نوشته خودش را به صفحاتی نمی سپارد که طهارت
نداشته باشد.
تو صحیفه باکرامت مرفوعه مطهره باش، خدا این را برای تو خواست که تو
را متذکر کند و تذکره را برای تو فرستاد.
خدا وساطت انتقال پیامش و رساندن کلامش
را به هر سفیری نمی سپارد. خدا تو را مُسلِم خواست، تو را سفیر با کرامت دارای برّ
خواست.
تو ای انتقال دهند معرفت قرآن، توئی که کلام و نفست در اختیار خودت نیست و تو
که بی بهره ای از برّ و مردانگی، قرار بر این نبود که خالی از برّ باشی و خالی از
برّ بمانی که اگر غیر از این بود خدا تو را سفیر برای ذکر خود نمی کرد، به فکر
خودت باش.
متنی بسیار زیبا از استاد رجبعلی در مورد آیات 11 تا 16 سوره مبارکه عبس، در ختم مفهومی که به صورت شفاهی بیان کردند و چون عالی بود بنده ثبت کردم
البته با اجازه استاد